Vrijdag 3 oktober (Phoenix)

We hebben de wekker op 8 uur gezet. Er is geen reden om te haasten. Het Best Western Hotel biedt ook een ontbijt maar nadat we gekeken hebben, besluiten we toch maar gewoon op onze kamer te ontbijten.
Het ontbijt op zich is best goed, als je Amerikaan bent maar voor ons is het allemaal veel te zoet. Donuts, Muffins, Waffels, nee daar doe je ons geen plezier mee. We nemen wel een beker jus d’orange mee maar daar laten we het bij. Ons home made ontbijtje is de laatste dagen steeds kariger geworden. Vandaag hebben we alleen nog knäckebröd, boter, jam en kaas.
En thee, echte Hollandse thee. Het zijn de laatste, overgebleven restjes van wat eens een uitgebreid ontbijt was.
Na een kopje koffie besluiten we om deze laatste dag te vullen met een museumbezoek. Het Heardmuseum, dat bekend staat om zijn uitgebreide indiaanse afdeling, daar gaan we onze dag mee vullen. Het museum dankt zijn verzameling aan het rijke echtpaar Heard. Zij schonken hun hele verzameling aan het museum en ze hebben ook de aanzet gegeven tot dit museum. Het gebouw waarin het museum is ondergebracht, was het vroegere woonhuis van het echtpaar. Het is een prachtig gebouw met mooi aangelegde terrassen waar je heerlijk kunt zitten.
Als we naar binnen gaan moeten we onze rugzak inleveren en tevens krijgen we 2 stickers die we op ons T-shirt kunnen plakken. Met deze stickers kunnen we de hele dag het museum in –en uitwandelen. Prima geregeld dus.
Het is alleen dood en doodzonde dat ik mijn fototoestel ben vergeten. De hele vakantie heb ik het overal mee naar toe gesleept en uitgerekend de laatste dag vergeet ik het toestel. Jammer want je mag overal foto’s nemen, als je maar niet flitst. Maar goed, het is zoals het is.
Het museum is erg, erg mooi. We leren en zien ontzettend veel over alle soorten indianen die in het zuidwesten geleefd hebben en er nog leven.
Nooit geweten dat er zoveel verschillende soorten indianen zijn: Apaches, Navajo’s, Paiutes, Hopi’s, Pueblo’s en ga zo maar door. Ze hebben allemaal hun eigen rituelen en gewoonten.
Er is ook een afdeling waar je zelf allerlei dingen kunt uitproberen, zoals kralen weven, poppen maken, puzzels etc. Heel leuk voor kinderen maar ook voor volwassenen. Er zijn allerlei manden, sieraden, beschilderde potten en vazen en kleding te zien. Tussendoor lunchen we lekker op de binnenplaats en d.m.v. de sticker kunnen we zó weer naar binnen lopen.
Wat ons het meest aangegrepen heeft, is de afdeling die laat zien wat er in het begin van de 20e eeuw met de indiaanse kinderen is gebeurd.
Eén of andere hoge hotemetoot had het plan opgevat om de indiaanse kinderen om te vormen tot “echte” amerikanen.
De kinderen werden bij hun indiaanse ouders weggehaald en op een soort kostschool (boardingschool) geplaatst. Daar werd allereerst hun haar afgeknipt, ze kregen “echte”Amerikaanse kleding en ze kregen een nieuwe Amerikaanse naam. Hun indiaanse identiteit werd hen afgenomen. Vervolgens kregen ze een soort militaire heropvoeding.
Moet je je voorstellen, kinderen van 5 jaar werden compleet losgerukt uit hun eigen, vertrouwde omgeving, weg van alles wat ze lief hadden en geplaatst in een volledig onbekende omgeving. Sommigen zijn 5 tot 10 jaar niet thuis geweest. Tegen de tijd dat ze weer naar huis mochten, waren ze compleet van hun indiaanse omgeving vervreemd. Ze pasten daar niet meer maar ook niet in de “Amerikaanse”omgeving. Heel, heel triest.
In de wild west boeken lees je altijd dat de indianen de blanken aanvallen maar wat de blanken de indianen hebben aangedaan, dat lees je nooit.
Al met al zijn we zo’n 5 uur in het museum geweest en iedere minuut was zeer de moeite waard.
Toen we terug waren op onze hotelkamer, hebben we het besluit genomen om vanavond de auto al in te leveren. Dat bespaart ons morgen een hoop gedoe. We hebben eerst heerlijk gegeten, wéér bij Applebee’s, en daarna zijn we naar de rental car return center gereden. Daar hebben we de auto ingeleverd en zijn we met rental shuttle teruggereden naar het vliegveld.
Ze hebben dat hier prima geregeld. Het rental caar return center van alle huurauto’s ligt buiten het vliegveld en vanaf daar rijdt er een gratis bus die je terugbrengt naar de luchthaven.
Bij de luchthaven hebben we het hotel gebeld en een chauffeur haalde ons op met de hotelbus en leverde ons keurig af bij het hotel.
Zo nemen we stukje bij beetje afscheid van onze vakantie hier. Morgen nog een ritje naar het vliegveld en dan begint de lange reis terug naar Nederland. Helaas, de plicht roept weer maar wat ons betreft had de vakantie nog maanden mogen duren.