Inmiddels zijn we al weer lang en breed thuis maar toch wil ik deze weblog afsluiten met een verslagje van de terugreis.
We konden zaterdagmorgen rustig opstarten want we hadden geen gestress met het terugbrengen van de auto omdat we die immers vrijdag al hadden teruggebracht.
Een zeer karig ontbijtje met de laatste restjes maar wel met een lekker kopje thee. Daarna de laatste spullen ingepakt (gelukkig hadden we een extra reistas meegenomen zodat ook al onze aankopen ruimschoots mee kunnen). Met 2 grote koffers, een reistas en 2 rugzakken melden we ons bij de balie. Voor de laatste keer checken we uit en de shuttlebus brengt ons naar het vliegveld.
Het inchecken gaat zonder moeite, onze koffers worden niet eens gewogen en een vriendelijke man regelt alles voor ons. We staan erbij en kijken er naar.
Omdat alles zo snel gaat, moeten we een uur wachten vóór onze binnenlandse vlucht naar Cincinnati. We praten wat over deze vakantie die nu toch echt bijna voorbij is . Als we door de veiligheidspoortjes gaan begint mijn rugzak te piepen. Een vergeten blikje sap wat dus echt niet mee mag.
Na deze check kopen we toch nog maar 2 flesjes water en wat tijdschriften.
Dan is het tijd om te boarden. Het vliegtuig vertrekt gelukkig op tijd maar de vlucht is saai en de ruimte is krap. We zijn dan ook blij als we in Cincinatti landen. Het plan is om hier wat te gaan eten maar de één na de andere eettent is dicht of gaat dicht. Het hele vliegveld is trouwens heel ongezellig.
Uiteindelijk eet Jan een slice pizza en ik een kipburger en frites. Niet lekker.
Tegen de tijd dat we in mogen stappen, is de vertrekhal bijna verlaten.
In dit vliegtuig hebben we gelukkig meer beenruimte en ook nog eens de mazzel dat er naast ons een stoel vrij is zodat we lekker ruim kunnen zitten.
De verzorging is uitstekend; een warme maaltijd, veel water, koffie, thee of fris, kortom prima geregeld. Het is inmiddels donker buiten en het lukt me zowaar om een poos weg te dommelen. Zo gaan de uren voorbij.
Tegen de tijd dat we Ierland zien liggen, krijgen we nog een licht ontbijtje en daarna is het wachten op Nederland, Schiphol dus.
Als we geland zijn, is het eerste wat we zien de regendruppels op de ramen van het vliegtuig. Welkom terug! Het regent!
We maken nog een ritje in de duurste taxi van de wereld, het vliegtuig dus, want zoals vaker landen we ver van het eigenlijke Schiphol.
Als we eindelijk stil staan, heeft iedereen heel veel haast. Wij blijven maar rustig zitten totdat het vliegtuig nagenoeg leeg is zodat we niet in de file naar de uitgang staan.
De bagage afhandeling duurt eindeloos en net als we vrezen dat onze koffers nog in Cincinatti staan, zien we ze alsnog op de bagageband.
Nu nog door de douane; dat is nog even spannend want we hebben behoorlijk wat extra dingen gekocht. Maar we worden nu eens een keer met rust gelaten.
In de aankomsthal speuren we naar zoonlief maar die is nog niet te zien.
Hoera voor het mobiel want op die manier loodsen we hem naar de juiste plek; de plek waar wij staan. Na onze begroeting, drinken we eerst een lekkere cappuccino om vervolgens een behoorlijke wandeling naar de auto te maken. Steffan heeft hem zo ver mogelijk weggezet in de parkeergarage.
Het regent, het waait, kortom echt Hollands weer en het komt ook niet meer goed die dag.
Om 1 uur ’s middags zijn we thuis. Het einde van een heerlijke, vijf weken durende vakantie. We moeten weer van alles; maar vandaag nog even niet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten