19 september 2008

Donderdag 18 september (Las Vegas)


Vandaag zijn we naar een Outletcenter geweest en daar hebben we speciale bus, the Deuce, die de hele dag langs de strip rijdt. Een kaart voor 24 uur kost je $5 en met deze kaart kun je overal langs de strip net zo vaak in- en uitstappen als je zelf wilt. Het gaat niet echt snel want de bus stopt zo’n beetje om de 100m. maar voor langere stukken is het wel handig. Ik raak hier elk gevoel voor richting kwijt. Dat is toch al niet mijn sterkste punt. Het was goed dat Jan erbij was want ik was zeker in de verkeerde bus gestapt en never nooit bij het Outletcenter aangekomen.
In het Outletcenter had je de bekende winkels zoals: Levi’s, Nike, Victoria’s Secret enz. We zijn aardig geslaagd maar we hebben niet eens zoveel gekocht. Op de terugweg zaten we in de bus naast een stel mannen en die hadden een giga tas vol met Nike sportschoenen.
De één na de andere schoen kwam tevoorschijn. Volgens mij had hij voor de hele familie ingeslagen.
Toen we terug waren, hebben we eerst op onze kamer uitgerust.
Daarna zijn we (nog maar eens) de strip opgegaan. Een paar hotels hadden we nog niet van binnen gezien. Dat hebben we alsnog gedaan en we hebben een nootmuskaatmolen gekocht. Die hadden we al eerder gezien maar we wilden er nog even over nadenken. Het is dan nog een hele kunst om de juiste winkel terug te vinden.
Daarna zijn we terug gegaan naar onze kamer. We worden dood en doodmoe van alle geslenter, de mensenmassa en het lawaai.
Je kunt beter een trail lopen van 10 mijl dan een middag rondlopen in Las Vegas. Van een trail word je minder moe, dat is zeker.
Morgen gaan we hier weg en dat is maar goed ook. Ik heb het helemaal gehad met alle protserigheid en nepperigheid. De eerste dag hadden we het oh- en ah gevoel maar je went aan de luxe die deze stad uitstraalt.
Bovendien prik je er zó doorheen: het gras is niet echt maar kunst; de fonteinen stinken naar chloor; veel beelden zijn gemaakt van papier maché.
Kortom ik ben klaar met Las Vegas. Ik vond het leuk om het een keer mee te maken maar ik kom er niet meer terug. Eén keer is voor mij genoeg.

Geen opmerkingen: