Dankzij de airco heerlijk geslapen maar toen we vanochtend buiten kwamen, was het alweer hot, hot, hot. Ontbijtje en, vlug de spullen ingeladen en rijden maar.
We moesten eerst nog een aantal bergpassen over om uit de hitte te komen maar toen werd het een stuk aangenamer. Eerlijk gezegd waren we blij dat we het park uitwaren. Niet dat het qua omgeving zoveel uitmaakte want we hebben nog een hele tijd door een dooie omgeving gereden.
Maar toch, na een hele poos zagen we de omgeving langzamerhand weer groen worden; we zagen zelfs weer koeien en bloemen. Onderweg in Lone Pine zijn we nog naar het Visitor Centre van dit gebied geweest. Dit gebied wordt veel gebruikt door mensen die dagen achtereen gaan hiken in de bergen. Hierna doorgereden naar Mono Lake. Dit meer wilden we gaan zien, voordat we naar ons hotel gingen. Om 3uur waren we er. Het was de omweg waard. Dit meer was eens een groot zoetwatermeer in de vroege prehistorie. Maar door de tijd werd dit meer steeds kleiner. Het had geen toegang tot andere rivieren en de grondlagen werden keihard, waardoor het afhankelijk werd van regen-/sneeuwval en van de zonnewarmte. Hierdoor verdampte grotendeels het water en werd het een zoutwatermeer. Op de vroegere bodem ontsprongen bronnen, die een soort schoorsteen vormde. Door de lage waterstand kwamen deze “schoorstenen” boven water, hetgeen een apart gezicht is. Ze worden hier Tufa’s genoemd.
Na hier rondgewandeld te hebben, reden we naar het hotel (Motel 6). Ondanks het pretentieuze karakter van Mammoth Lakes viel het hotel ons bitter tegen.
Dat werd echter gecompenseerd door een heerlijke maaltijd in een lokaal restaurant hier. Weer een keer wat anders dan de Burgers en pasta’s. Vroeg naar bed, want morgen gaan we naar Yosemite NP.
1 opmerking:
Hoi Jan en wilma
vanmorgen maar eens de tijd genomen op jullie site te bekijken.
lijkt me echt geweldig daar.
alleen van droog en dor hou ik niet echt, laat het maar lekker groen, fris en fruitig zijn.
spreek je Jan
mvg
robbert
Een reactie posten