Allereerst moet ik wat vertellen over gisteravond. Wij zaten nog even buiten om een uur of 10, even genieten van de stilte, toen Jan ineens tegen mij zei: naar binnen, een beer. Ik dacht in eerste instantie dat het een geintje was maar hij duwde me meteen richting deur. We keken eens goed en echt, het wás een zwarte beer; een moeder met één jong. Ze waren zo’n 10 meter van ons vandaan. Ik schrok me in eerste instantie rot maar in de directe omgeving van onze deur, zodat we eventueel meteen naar binnen konden vluchten, hebben we ademloos staan kijken. Moeder beer ging bij de vuilnisbak kijken of er nog wat te eten viel en kleine beer hobbelde achter haar aan. Na een poosje verdwenen ze in het donker. Even daarna kwam er een jong stel aan die hun cabin aan het zoeken waren. We hebben ze maar gewaarschuwd en de weg gewezen want ze liepen helemaal de verkeerde kant op. Ze schrokken zich natuurlijk rot.
Wij zijn weer naar binnen gegaan en natuurlijk keken we elke keer of we de beer weer zagen maar helaas. Wél zagen we nog een coyote tussen de bomen scharrelen; het kon niet op.
Vanmorgen hebben we gesproken met een werknemer van het park want we hadden gelezen dat je het moest melden als je een beer had gezien.
Hij reageerde heel laconiek en zei dat melden niet nodig was omdat het heel normaal was dat er een beer rondliep. Hij vroeg of we foto’s hadden kunnen maken maar daar hebben we niet eens over nagedacht. Hij vertelde nog een aantal verhalen over hoe bepaalde mensen met beren omgingen. Kun je je voorstellen dat je probeert een beer vanuit je hand te voeren? Het gebeurt!
Die man vertelde ook dat beren heel erg slim zijn en dat ze elke vuilnisbak open kunnen krijgen. Heel opwekkend zei hij ook nog dat als een beer je cabin binnen wil komen, het hem ook altijd lukt. Lekker vooruitzicht!
Hij vond dat we onszelf gelukkig mochten prijzen dat we een beer hadden gezien en dat het een bijzondere ervaring was. Hij kende mensen die al 20 jaar in Yosemite NP kwamen en nog nooit een beer hadden gezien en bij ons is het de eerste keer raak.
Na dit gesprek hebben we onze rugzakken ingepakt en zijn we met de shuttlebus naar het beginpunt gegaan van de trail (Mirror Lake) die we wilden lopen.
Het was nog hartstikke koud en het kippenvel stond op mijn benen. Gelukkig hadden we wel onze fleecejacks aan. Het eerste deel van de trail was hartstikke mooi, door de bossen naar een meer, Mirror Lake, dat nu echter helemaal droog stond. In de lente is het weer een echt meer maar elke zomer droogt het helemaal op. We zijn om het opgedroogde meer heen gelopen. Het was heerlijk om weer een trail te lopen, lekker door de bossen, midden in de natuur. Ik heb dat echt gemist deze week. Het laatste deel was een stuk met mul zand en veel stukken rots. Niet echt goed voor mijn enkel dus ik was blij dat we heelhuids over waren. We zijn met de shuttlebus terug gegaan naar Yosemite Village.
Hebben daar gelunched en zijn verder de hele middag bezig geweest met het bekijken van het Visitor Center, het museum en een nagebouwd Indiaans dorp. We hadden nog een trail willen lopen maar omdat ik mijn enkel toch wel voelde, hebben we dat maar laten zitten. Bovendien ging de tijd wel heel snel voorbij. Om 5 uur hebben we eerst maar wat gegeten vóór de grote drukte begon want om half 6 staan overal lange rijen wachtende mensen. Dan is het blijkbaar etenstijd voor de meeste mensen.
Daarna hebben we nog wat boodschappen gedaan in de winkel en om half 7 waren we weer in onze cabin.
Yosemite is een heel mooi park. Het is heel afwisselend en het heeft alles:
Bossen, bergen, meren, riviertjes, weiden, rotsen, zon, schaduw, valleien, wandelpaden. Volgens mij kun je jaren bezig zijn vóór je alles gezien hebt.
Dit is een park zoals een park, in mijn ogen, moet zijn. We genieten hier volop! Morgen gaan we een ander deel van het park verkennen.
Wij zijn weer naar binnen gegaan en natuurlijk keken we elke keer of we de beer weer zagen maar helaas. Wél zagen we nog een coyote tussen de bomen scharrelen; het kon niet op.
Vanmorgen hebben we gesproken met een werknemer van het park want we hadden gelezen dat je het moest melden als je een beer had gezien.
Hij reageerde heel laconiek en zei dat melden niet nodig was omdat het heel normaal was dat er een beer rondliep. Hij vroeg of we foto’s hadden kunnen maken maar daar hebben we niet eens over nagedacht. Hij vertelde nog een aantal verhalen over hoe bepaalde mensen met beren omgingen. Kun je je voorstellen dat je probeert een beer vanuit je hand te voeren? Het gebeurt!
Die man vertelde ook dat beren heel erg slim zijn en dat ze elke vuilnisbak open kunnen krijgen. Heel opwekkend zei hij ook nog dat als een beer je cabin binnen wil komen, het hem ook altijd lukt. Lekker vooruitzicht!
Hij vond dat we onszelf gelukkig mochten prijzen dat we een beer hadden gezien en dat het een bijzondere ervaring was. Hij kende mensen die al 20 jaar in Yosemite NP kwamen en nog nooit een beer hadden gezien en bij ons is het de eerste keer raak.
Na dit gesprek hebben we onze rugzakken ingepakt en zijn we met de shuttlebus naar het beginpunt gegaan van de trail (Mirror Lake) die we wilden lopen.
Het was nog hartstikke koud en het kippenvel stond op mijn benen. Gelukkig hadden we wel onze fleecejacks aan. Het eerste deel van de trail was hartstikke mooi, door de bossen naar een meer, Mirror Lake, dat nu echter helemaal droog stond. In de lente is het weer een echt meer maar elke zomer droogt het helemaal op. We zijn om het opgedroogde meer heen gelopen. Het was heerlijk om weer een trail te lopen, lekker door de bossen, midden in de natuur. Ik heb dat echt gemist deze week. Het laatste deel was een stuk met mul zand en veel stukken rots. Niet echt goed voor mijn enkel dus ik was blij dat we heelhuids over waren. We zijn met de shuttlebus terug gegaan naar Yosemite Village.
Hebben daar gelunched en zijn verder de hele middag bezig geweest met het bekijken van het Visitor Center, het museum en een nagebouwd Indiaans dorp. We hadden nog een trail willen lopen maar omdat ik mijn enkel toch wel voelde, hebben we dat maar laten zitten. Bovendien ging de tijd wel heel snel voorbij. Om 5 uur hebben we eerst maar wat gegeten vóór de grote drukte begon want om half 6 staan overal lange rijen wachtende mensen. Dan is het blijkbaar etenstijd voor de meeste mensen.
Daarna hebben we nog wat boodschappen gedaan in de winkel en om half 7 waren we weer in onze cabin.
Yosemite is een heel mooi park. Het is heel afwisselend en het heeft alles:
Bossen, bergen, meren, riviertjes, weiden, rotsen, zon, schaduw, valleien, wandelpaden. Volgens mij kun je jaren bezig zijn vóór je alles gezien hebt.
Dit is een park zoals een park, in mijn ogen, moet zijn. We genieten hier volop! Morgen gaan we een ander deel van het park verkennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten