Zaterdag 6 september (Moab)

Vandaag is een speciale dag want Jan is jarig. Hij sprong dan ook fris en fruitig zijn bed uit terwijl ik maar niet wakker kon worden. Het is hier net de omgekeerde wereld. Meestal ben ik degene die meteen uit bed is en blijft Jan nog even liggen.
Toen ik goed wakker was heb ik Jan maar eerst gefeliciteerd met zijn verjaardag en daarna hebben we lekker buiten ontbeten.
Bij de koffie hebben we overlegd hoe we de dag een beetje zouden indelen.
Vandaag gaan we naar Arches NP, bij de meesten van jullie, denk ik, wel bekend om zijn prachtige bogen (Arches).
Het park ligt vlakbij Moab, waar we nog steeds zijn, zodat we om half 10 al bij het Visitor center waren. Wat mij opviel, is dat het al aardig druk was.
Wij zijn daarna doorgereden voor onze eerste trail; de Delicate Arch Trail.
Deze trail voert naar de bekendste arch van het park. Een trail die bekend staat als zwaar. De enige manier om Delicate Arch van dichtbij te zien, is de hele trail lopen. Het nadeel van deze trail is dat er nergens schaduw is.
Dat was ook de reden dat we deze trail bijtijds wilden lopen.
Toen we begonnen aan de wandeling wees Jan naar boven en daar héél in de verte zagen we een aantal kleine zwarte stipjes lopen.
De moed zakte mij in de schoenen bij het idee dat wij ook helemaal naar boven moesten lopen. Het was ook al erg warm, toch zeker 25 graden en inderdaad nergens ook maar een stukje schaduw.
We zijn er toch maar aan begonnen en als je in je eigen tempo loopt en je drinkt regelmatig water, dan kom je uiteindelijk ook wel boven.
De beloning was er in de vorm van een immense boog, bovenop een kale rots. Je merkt pas hoe groot hij is als je er mensen naast ziet.
We hebben er een poosje op de kale rotsen gezeten waar een héél klein beetje schaduw was. Daarna zijn we teruggelopen naar beneden, wat uiteraard een stuk makkelijker was. We kwamen heel veel kreunende en steunende mensen tegen die nog op weg waren naar boven.
Toen we weer bij de auto waren, hebben we wat gedronken en daarna zijn we een stuk door het park gaan rijden om even af te koelen.
We zijn naar het noordelijkste puntje van het park geweest en daar hebben we, uiteraard in de schaduw, gepicknickt.
Eigenlijk hadden we het alle twee wel gezien. We hadden ons een hele andere voorstelling van het park gemaakt en eerlijk gezegd viel het hele park ons tegen. Het was er erg druk en de oppervlakte is ook niet zo groot.
De bogen, de arches, zijn mooi hoor, maar we hebben heel wat mooiere dingen gezien. We snappen eigenlijk niet zo goed waarom iedereen zo’n ophef maakt over Arches. Het park staat absoluut niet in onze top 3.
We zijn maar bijtijds naar onze cabin teruggereden. Daar hebben we wat gerommeld en lekker uitgerust. We hebben heerlijk gegeten en voor bij de koffie hebben we een overheerlijk stuk cheesecake meegenomen. Uiteindelijk is het Jan zijn verjaardag en daar hoort taart bij.
Morgen gaan we weg uit Moab. Dan zijn we hier 3 dagen geweest. Tijd om op te stappen.
Oh ja, ik moet nog even iets vertellen over de alcoholwetgeving hier in de staat Utah. We hebben ons in de supermarkt rot gezocht naar een fles wijn. Niet te vinden! We snapten er niks van want we waren het indianengebied al lang uit.
Wat blijkt?????? In Utah mag er in de supermarkt géén alcohol verkocht worden, behalve heel licht bier.
Voor een fles wijn of een borrel moet je naar een staatswinkel.
Alleen dáár mag je sterke drank kopen maar dan moet je wel minimaal 21 jaar zijn. De fles wijn die je koopt, krijg je mee in een papieren zak. Zolang de fles ongeopend is, mag hij op de achterbank van de auto liggen. Als de fles een keer open is, mag je hem alleen maar in de kofferruimte vervoeren.
Hartstikke streng dus maar ja, zo zijn de regels in Utah.
Zo, nu nog even een borrel drinken op Jan en dan gaan we maar weer naar bed. Ben benieuwd naar morgen.