Vandaag hebben we een hele dag om de North Rim te verkennen.
We beginnen met een home made ontbijtje en daarna een kop koffie.
Dan gaan we op pad. Onze eerste trail begint bij de Lodge en gaat via een steil pad naar een uitkijkpunt waar je heel diep naar beneden (ca. 1km!) kunt kijken, recht de canyon in. Gelukkig zit er een stevig hekwerk omheen.
Het uitzicht is adembenemend en valt niet te beschrijven. Je kunt hier alleen maar heel stil van genieten en dat doen we dan ook. Vanaf dit punt kun je ook heel goed zien dat de Lodge op het uiterste puntje van de rots is gebouwd. Dat besef je niet als je in de Lodge zelf loopt.
Mijn voet houdt zich prima en als we weer terug zijn bij het beginpunt, de Lodge dus, gaan we eerst nog maar een bak koffie halen die we gezellig op de veranda van de Lodge opdrinken.
Daarna gaan we even terug naar de cabin om de picknickspullen te pakken en vervolgens gaan we onze auto opzoeken die op de centrale parkeerplaats staat. De dingen die we willen gaan zien, zijn te ver om zonder auto te doen.
We rijden eerst door een landschap van weiden met coniferen. Je kunt het vergelijken met een alpenweide. Heel lieflijk en licht glooiend.
Uiteindelijk komen we via een kronkelige weg bij het hoogste punt van de North Rim: Point Imperial (2684m) ook hier is het uitzicht weer helemaal geweldig. Op deze plek gaan we ook lunchen. Het is hier heerlijk rustig tot er een bus aan komt rijden en vóór we het weten zitten we midden tussen een Amerikaans gezelschap, die ook besloten hebben hier te gaan lunchen. Gelukkig zijn ze niet erg luidruchtig maar we besluiten toch maar om meteen nadat we uitgegeten zijn, verder te rijden.
We rijden naar Cape Royal, het meest zuidelijke puntje van de North Rim.
Hier lopen we een korte trail naar de enige plek aan de North Rim, vanwaar je de Colorado rivier kunt zien. We zien een miezerig roodbruin stroompje, héél in de verte. De roodbruine kleur komt doordat de rivier heel veel rood sediment meevoert. Dit gebeurt alleen in de herfst. De rest van het jaar is de Colorado rivier helder van kleur.
Aan het eind van de trail komen we bij Angel’s Window. Dit is een arch in de rotswand waardoor je heel ver de grand Canyon in kunt kijken. Je kunt ook boven op de arch komen en natuurlijk hebben we dat óók gedaan.
Over het uitzicht ga ik het niet meer hebben, anders blijf ik bezig.
Trouwens het weer hier is erg aangenaam. Het is zo’n 24 graden met volop zon. Omdat je zo hoog zit moet je je goed insmeren want anders verbrand je levend.
Na deze trail zijn we teruggereden naar de Lodge, al met al nog zo’n 41km.
We hebben even lekker uitgerust, lekker gegeten en de foto’s bekeken.
Je kunt hier foto’s blijven maken dus het wordt schrappen.
Morgen gaan we hier weer weg en dan gaan we richting Las Vegas!!!!!!!
We beginnen met een home made ontbijtje en daarna een kop koffie.
Dan gaan we op pad. Onze eerste trail begint bij de Lodge en gaat via een steil pad naar een uitkijkpunt waar je heel diep naar beneden (ca. 1km!) kunt kijken, recht de canyon in. Gelukkig zit er een stevig hekwerk omheen.
Het uitzicht is adembenemend en valt niet te beschrijven. Je kunt hier alleen maar heel stil van genieten en dat doen we dan ook. Vanaf dit punt kun je ook heel goed zien dat de Lodge op het uiterste puntje van de rots is gebouwd. Dat besef je niet als je in de Lodge zelf loopt.
Mijn voet houdt zich prima en als we weer terug zijn bij het beginpunt, de Lodge dus, gaan we eerst nog maar een bak koffie halen die we gezellig op de veranda van de Lodge opdrinken.
Daarna gaan we even terug naar de cabin om de picknickspullen te pakken en vervolgens gaan we onze auto opzoeken die op de centrale parkeerplaats staat. De dingen die we willen gaan zien, zijn te ver om zonder auto te doen.
We rijden eerst door een landschap van weiden met coniferen. Je kunt het vergelijken met een alpenweide. Heel lieflijk en licht glooiend.
Uiteindelijk komen we via een kronkelige weg bij het hoogste punt van de North Rim: Point Imperial (2684m) ook hier is het uitzicht weer helemaal geweldig. Op deze plek gaan we ook lunchen. Het is hier heerlijk rustig tot er een bus aan komt rijden en vóór we het weten zitten we midden tussen een Amerikaans gezelschap, die ook besloten hebben hier te gaan lunchen. Gelukkig zijn ze niet erg luidruchtig maar we besluiten toch maar om meteen nadat we uitgegeten zijn, verder te rijden.
We rijden naar Cape Royal, het meest zuidelijke puntje van de North Rim.
Hier lopen we een korte trail naar de enige plek aan de North Rim, vanwaar je de Colorado rivier kunt zien. We zien een miezerig roodbruin stroompje, héél in de verte. De roodbruine kleur komt doordat de rivier heel veel rood sediment meevoert. Dit gebeurt alleen in de herfst. De rest van het jaar is de Colorado rivier helder van kleur.
Aan het eind van de trail komen we bij Angel’s Window. Dit is een arch in de rotswand waardoor je heel ver de grand Canyon in kunt kijken. Je kunt ook boven op de arch komen en natuurlijk hebben we dat óók gedaan.
Over het uitzicht ga ik het niet meer hebben, anders blijf ik bezig.
Trouwens het weer hier is erg aangenaam. Het is zo’n 24 graden met volop zon. Omdat je zo hoog zit moet je je goed insmeren want anders verbrand je levend.
Na deze trail zijn we teruggereden naar de Lodge, al met al nog zo’n 41km.
We hebben even lekker uitgerust, lekker gegeten en de foto’s bekeken.
Je kunt hier foto’s blijven maken dus het wordt schrappen.
Morgen gaan we hier weer weg en dan gaan we richting Las Vegas!!!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten