Maandag 29 september (Monterey)

Het was vroeg dag vandaag, om 7 uur al. We moesten een half uur voor vertrek bij de boot zijn die om 9 uur zou vertrekken.
Vandaag gaan we (proberen) om walvissen te spotten. We gaan dus een heel eind de oceaan op.
Ik ben toch wel zenuwachtig want ik heb het niet zo op zoveel water om mij heen, maar dit is wel een unieke kans en die wil ik zeker niet missen.
Om 8 uur nemen we alle twee ons pilletje tegen zeeziekte in, baat het niet het schaadt (hopelijk) ook niet.
De boot waar we mee gaan varen, is niet zo heel erg groot en ik vind dat hij er nogal verwaarloosd uitziet maar hij is door alle bureaus goedgekeurd dus het zal wel in orde zijn.
Klokslag 9 varen we de haven uit. Het is bewolkt en het miezert iets maar er staat gelukkig géén wind. We varen langs een soort golfbreker van rotsen waar een aantal zeeleeuwen lui liggen te liggen en vervolgens zien we het Monterey Bay Aquarium vanaf het water. Wij hebben ons in eerste instantie op het achterdek geïnstalleerd terwijl de meeste mensen natuurlijk op het voordek staan. Al gauw zien we alleen nog maar water om ons heen en de boot gaat aardig op en neer maar het pilletje doet zijn werk goed en we hebben nergens last van. Er vaart een biologe mee die uitleg geeft over alles wat we onderweg zien; over de zee otters, de zeeleeuwen, de pelikanen en allerlei andere zeevogels.
Na ongeveer een uur varen, zien we in de verte een paar zwarte stippen.
Het zal toch niet……jawel hoor, we horen van de biologe dat er walvissen, om precies te zijn bultruggen, vóór ons te zien zijn.
Ze zijn nog heel ver weg maar de boot zal er langzaam naar toe varen.
Het zijn er 3 en het is een machtig mooi gezicht om zoiets te zien.
Al snel kunnen we ze een stuk beter bekijken, terwijl de biologe uitleg geeft, wat grotendeels langs me heen gaat. De bultruggen komen zo’n beetje om de 5 minuten boven om adem te halen en het mooiste is als je hun machtige staart ziet, vlak voordat ze weer onder water verdwijnen.
Op het voordek waar wij inmiddels ook staan, is het een drukte van belang want iedereen wil de perfecte foto maken. Ik natuurlijk ook maar mijn toestel is daar niet helemaal op berekend. Bovendien is het niet echt helder en beslaat mijn zoeker regelmatig door het weer. Het is de kunst om goed te timen wanneer de bultruggen weer bovenkomen en ik ben daar niet erg goed in. Ik fotografeer maar wat in het wilde weg en ik zie wel wat er straks opstaat. Dan doe ik het toestel weg en ga gewoon genieten van wat ik zie.
Het is indrukwekkend om deze grote dieren in het echt te zien want je ziet zoiets niet in een Dolfinarium.
Na een poosje vaart de boot verder en op het dek wordt het een stuk rustiger. Veel mensen, met name degene met een giga toestel met telelens, hebben hun perfekte foto al gemaakt en verdwijnen naar binnen.
Bovendien waait het behoorlijk op het voordek, wat zeg ik: het is gewoon hartstikke koud! Ik heb een T shirt, dikke fleecejack en een winddicht jack aan en ik zit echt te bibberen van de kou.
Nadat ik nog een poos buiten heb gestaan, ga ik eerst maar binnen een beker warme chocolademelk kopen. Is ook ideaal om je handen aan te warmen. Daarna toch maar weer naar het voordek waar ik meteen eerste rang sta. Dan komen we weer een aantal bultruggen tegen; een groepje van 3 en een groepje van 2. We hebben echt geluk vandaag. En weer genieten we van deze mooie,kolossale dieren. We zien en horen ze spuiten maar het mooiste blijft toch die staart die als laatste deel weer onder water verdwijnt.
Na een poos varen we langzaam weer richting haven. Wij zijn inmiddels door en doorkoud, verhuisd naar het achterdek waar de wind een stuk minder is.
Op de terugweg kwamen we nog een soort van kleine dolfijnen tegen. Het zijn geen echte dolfijnen maar ze lijken er wel erg veel op.
Helemaal onder de indruk van alles wat we gezien hebben, gaan we van boord. Voor de zekerheid koop ik nog een paar ansichtkaarten van walvissen want stel je voor dat er geen enkele foto is gelukt. Heb ik in elk geval nog een paar kaarten. We zoeken eerst een koffietent op waar we een gloeiendhete én lekkere cappuccino bestellen die ons weer een beetje ontdooit. Daarna lopen we nog even rond maar we hebben het al gauw gehad. Via de supermarkt gaan we terug naar ons motel om na te genieten van alles wat we gezien hebben én om een lekkere hete douche te nemen.
Wat een ervaring. Dit neemt niemand ons af; de plaatjes zitten grotendeels in ons hoofd en er zijn zelfs een paar foto’s gelukt.