16 september 2008

Zaterdag 13 september (Springdale – North Rim)


Wonder boven wonder heb ik heerlijk geslapen, dankzij 2 pijnstillers en de perfecte verzorging van Jan. De zwelling is een stuk minder maar mijn enkel is pimpelpaars en nog behoorlijk pijnlijk.
Gelukkig hebben we vandaag een reisdag, zodat ik niet al te veel hoef te lopen.
We hebben eerst buiten ontbeten en nog een praatje gemaakt met de eigenaar die nog vroeg hoe het met mij was. Hij vertelde dat hij heel lang gids was geweest in Zion NP en hij had daar een aantal leuke verhalen over.
Na het ontbijt de auto volgeladen, afscheid genomen en op weg gegaan.
Vandaag gaan we naar de Grand Canyon, bij velen welbekend.
Onderweg hebben we in Kanaab nog wat boodschappen gedaan.
We hebben in Fredonia op een picknickplaats gelunched waar ook een info centrum was.
Daar hebben we info gekregen over de Grand Canyon.
De grand Canyon is grotendeels gevormd door het uitslijten van de Colorado rivier.
Daar zijn natuurlijk miljoenen jaren overheen gegaan, dat lijkt me duidelijk.
Je hebt 2 kanten, de South Rim en de North Rim, waar wij naar toe gaan.
Hemelsbreed liggen ze maar 10 mijl uit elkaar maar met de auto is het meer
dan 200 mijl. Om van de Noord- naar de Zuidkant te gaan, moet je namelijk dwars door de canyon en met een auto lukt dat niet omdat er geen weg is.
Je kunt wel een hike maken van de ene naar de andere kant maar daar doe je 2 dagen over. We hebben er nog even over nagedacht maar helaas…..
mijn voet.
Er is ook maar één weg die naar de North Rim loopt. Na de laatste afslag is het dan nog 50 mijl naar de Grand Canyon Lodge waar wij in een cabin overnachten. De lodge zelf is gebouwd op de rotsen en vanaf de 2 terrassen heb je een grandioos uitzicht over de canyon. Er staan allemaal lekkere luie stoelen waar je heerlijk kunt zitten
Dat hebben we dan ook maar gedaan want een trail lopen was er niet bij vandaag.
Onze cabin is gemaakt van houten boomstammen. Het is niet echt luxe maar alles zit erin en het is wel authentiek. We zijn maar vroeg gaan slapen,ik weer met een kussen onder mijn voet. Hopelijk is het morgen een stuk beter zodat we in elk geval wat korte trails kunnen lopen.

Geen opmerkingen: