Wie stond er vanmorgen weer om half 7 naast zijn bed? Jawel,alweer Jan!
We zaten dus weer om iets na 7 aan een overheerlijk ontbijt in de eetzaal.
Daarna nog even een kopje koffie op ons balkon, auto inpakken,sleutel inleveren en om half 9 reden we weg.
Vóór je Mesa Verde NP uitbent, ben je al zo’n 45 minuten verder.
Vandaag gaan we naar Canyonlands NP, eigenlijk alleen omdat het op de route ligt. Vanaf het aankondigingsbord tot de eigenlijke ingang was het 34
mijl. Dat is niet niks en daar hadden we ons eigenlijk een beetje op verkeken. We hebben ons echter geen moment verveeld. De omgeving waar we doorreden was zó onbeschrijfelijk mooi. Stel je voor; een gigantische vlakte waar je heel ver kon kijken, omringd door immense rotsen.
Overal waar je keek hele grillige rotspartijen, de ene nog mooier en groter dan de andere. Als je door zo’n omgeving rijdt, voel je je heel klein en nietig. Het is onmogelijk om deze omgeving te beschrijven en in foto’s is het ook niet te vangen. Dit kun je alleen maar zelf ervaren en de beelden ervan opslaan in je hoofd.
Nadat we bij het Visitor Center aankwamen, hebben we eerst een korte film bekeken over het gebied en een tentoonstelling. Daarna was het tijd voor onze lunch. Heerlijk op een overdekte picknickplek. Geen overbodige luxe want het is hier zo’n 30 graden met een strakke zon. Goed insmeren met zonnebrand is absoluut nodig , wil je niet verbranden.
Na de lunch hebben we de auto gepakt (lang leve de airco) en zijn we naar een rotspartij gereden die de wooden shoe heet. Eén van de rotsen heeft inderdaad de vorm van een klomp, al vind ik zelf dat het meer wegheeft van een doodnormale schoen. Maar goed, als rechtgeaarde Nederlanders vonden we dat we er toch maar van moesten genieten.
Vervolgens weer een stukje rijden met onze auto om naar de plek te gaan waar we een kleine trail zouden lopen. Deze trail was weliswaar kort maar heel erg mooi. We kwamen bij een verlaten cowboykamp waar alles er nog uitzag alsof de cowboys er net weg waren. Er lagen allerlei potten, pannen en gereedschap. Heel apart om te zien. Een eindje verder waren er op de rotswand petroglyphen te zien (een soort rotsschilderingen) achtergelaten door de allereerste bewoners van dit gebied; de indianen.
Vooral een aantal afdrukken van handen, aangebracht met okerkleurstof, vonden we heel indrukwekkend. Alleen het idee al dat deze afdrukken ik weet niet hoelang geleden door mensenhanden zijn gemaakt. We werden er helemaal stil van.
Vervolgens moesten we 2 ladders op en toen kwamen we op een rotsplateau met een giga uitzicht over de omgeving. Rondom ons waren de mooiste rotsen te zien. Het was wel klimmen en klauteren maar uiteindelijk kwamen we weer veilig bij de auto.
Na nog een korte pauze bij het Visitor Center reden we de lange weg weer terug naar de uitgang van het park.
Op naar Moab waar we 3 nachten blijven om van daaruit nog andere parken te bezoeken. We hebben hier een cabin. Klein maar alles zit erin. Een douche, wc, koelkast, tv en ja ook nog een bed(je)
We hebben de boel uitgepakt en daarna zijn we eerst gaan eten. Ik had een ceasarsalade met gerookte zalm. Met de hoeveelheid zalm die erop zat, daar zouden ze in Nederland 5 salades mee maken. Het was heerlijk en de salade kostte omgerekend nog geen USD 6.
Daarna moesten we nog boodschappen doen want we waren aardig door onze voorraad heen. Ik verbaas me nog steeds over de giga grote verpakkingen ijs, chips en pizza.
Terug in onze cabin eerst maar weer een bakkie koffie. Nu zit ik buiten aan een picknicktafel dit verslag te typen. In een T shirtje zonder mouwen, zo lekker is het hier nog.
Morgen is er weer een hele nieuwe dag met nieuwe ervaringen en indrukken en met mooi weer.
We zaten dus weer om iets na 7 aan een overheerlijk ontbijt in de eetzaal.
Daarna nog even een kopje koffie op ons balkon, auto inpakken,sleutel inleveren en om half 9 reden we weg.
Vóór je Mesa Verde NP uitbent, ben je al zo’n 45 minuten verder.
Vandaag gaan we naar Canyonlands NP, eigenlijk alleen omdat het op de route ligt. Vanaf het aankondigingsbord tot de eigenlijke ingang was het 34
mijl. Dat is niet niks en daar hadden we ons eigenlijk een beetje op verkeken. We hebben ons echter geen moment verveeld. De omgeving waar we doorreden was zó onbeschrijfelijk mooi. Stel je voor; een gigantische vlakte waar je heel ver kon kijken, omringd door immense rotsen.
Overal waar je keek hele grillige rotspartijen, de ene nog mooier en groter dan de andere. Als je door zo’n omgeving rijdt, voel je je heel klein en nietig. Het is onmogelijk om deze omgeving te beschrijven en in foto’s is het ook niet te vangen. Dit kun je alleen maar zelf ervaren en de beelden ervan opslaan in je hoofd.
Nadat we bij het Visitor Center aankwamen, hebben we eerst een korte film bekeken over het gebied en een tentoonstelling. Daarna was het tijd voor onze lunch. Heerlijk op een overdekte picknickplek. Geen overbodige luxe want het is hier zo’n 30 graden met een strakke zon. Goed insmeren met zonnebrand is absoluut nodig , wil je niet verbranden.
Na de lunch hebben we de auto gepakt (lang leve de airco) en zijn we naar een rotspartij gereden die de wooden shoe heet. Eén van de rotsen heeft inderdaad de vorm van een klomp, al vind ik zelf dat het meer wegheeft van een doodnormale schoen. Maar goed, als rechtgeaarde Nederlanders vonden we dat we er toch maar van moesten genieten.
Vervolgens weer een stukje rijden met onze auto om naar de plek te gaan waar we een kleine trail zouden lopen. Deze trail was weliswaar kort maar heel erg mooi. We kwamen bij een verlaten cowboykamp waar alles er nog uitzag alsof de cowboys er net weg waren. Er lagen allerlei potten, pannen en gereedschap. Heel apart om te zien. Een eindje verder waren er op de rotswand petroglyphen te zien (een soort rotsschilderingen) achtergelaten door de allereerste bewoners van dit gebied; de indianen.
Vooral een aantal afdrukken van handen, aangebracht met okerkleurstof, vonden we heel indrukwekkend. Alleen het idee al dat deze afdrukken ik weet niet hoelang geleden door mensenhanden zijn gemaakt. We werden er helemaal stil van.
Vervolgens moesten we 2 ladders op en toen kwamen we op een rotsplateau met een giga uitzicht over de omgeving. Rondom ons waren de mooiste rotsen te zien. Het was wel klimmen en klauteren maar uiteindelijk kwamen we weer veilig bij de auto.
Na nog een korte pauze bij het Visitor Center reden we de lange weg weer terug naar de uitgang van het park.
Op naar Moab waar we 3 nachten blijven om van daaruit nog andere parken te bezoeken. We hebben hier een cabin. Klein maar alles zit erin. Een douche, wc, koelkast, tv en ja ook nog een bed(je)
We hebben de boel uitgepakt en daarna zijn we eerst gaan eten. Ik had een ceasarsalade met gerookte zalm. Met de hoeveelheid zalm die erop zat, daar zouden ze in Nederland 5 salades mee maken. Het was heerlijk en de salade kostte omgerekend nog geen USD 6.
Daarna moesten we nog boodschappen doen want we waren aardig door onze voorraad heen. Ik verbaas me nog steeds over de giga grote verpakkingen ijs, chips en pizza.
Terug in onze cabin eerst maar weer een bakkie koffie. Nu zit ik buiten aan een picknicktafel dit verslag te typen. In een T shirtje zonder mouwen, zo lekker is het hier nog.
Morgen is er weer een hele nieuwe dag met nieuwe ervaringen en indrukken en met mooi weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten