27 september 2008

Woensdag 24 september (Curry Village – Big Sur)


Vanmorgen hebben we met pijn in ons hart afscheid genomen van onze cabin. Die lag zo heerlijk rustig midden in het bos en ook van binnen was hij ruim en gezellig. Ook Yosemite NP zullen we missen. Het is een fantastisch park waar zó veel te zien is dat je er volgens mij nooit klaar mee bent.
Wij hebben een reisdag voor de boeg die ons naar de Pacific brengt. Een lange, lange dag waar we toch van genieten. Het landschap wisselt namelijk regelmatig. Eerst gaan de bergpassen over, één en al bocht zodat we niet echt opschieten. Daarna rijden we door glooiende heuvels, die doordat de zon erop schijnt, een goudgele kleur hebben omdat ze begroeid zijn met een soort gelig gras. Dat, in combinatie met de donkergroene bomen die her en der staan, zorgt voor een geweldig contrast.
Als we dit gehad hebben, rijden we door boomgaarden die giga groot zijn. Volgens mij zijn het perzikbomen maar helaas zitten er geen vruchten meer aan. Vervolgens zijn de velden met sla aan de beurt. Hier is men druk aan het oogsten. Wij zien heel veel mensen die aan het werk zijn op de bloedhete velden. Ze worden aangevoerd met busjes waarachter draagbare toiletten hangen.
Daarna komen we eindelijk in de buurt van Monterey. Volgens ons zijn ze hier dol op stoplichten; om de paar honderd meter kom je er weer één tegen en van een groene golf hebben ze hier nog nooit gehoord.
Nadat we ook nog verkeerd waren gereden; we zaten op de 101 i.p.v de 1,
kregen we eindelijk de Pacific te zien. Het was het wachten méér dan waard.
De weg die we reden, liep vlak langs de oceaan. Kronkelend, bochtig, omhoog en omlaag met prachtige uitzichten op de rotsen en het water. Helemaal geweldig! Na ongeveer een half uur waren we eindelijk bij Big Sur. Dit is niet echt een dorp maar een verzameling huizen, hotels (duur!), motels en cabins die aan de kustweg liggen. Hier hebben we een cabin aan de rivier voor 2 nachten en een cabin in het bos voor 1 nacht. De cabin is fantastisch. Lekker ruim met keuken, groot bed en een veranda die bijna aan het riviertje ligt. Het enige dat je hoort is het geluid van het stromende water, verder is het hier helemaal stil.
We hebben bij de buren gegeten (hiernaast zit een héle goede eettent) en daarna hebben we de hele avond op de veranda gezeten. Tegen de kou wordt hier een warme plaid bij de inventaris geleverd. Daar hebben we lekker met zijn tweetjes onder gezeten. Kijkend naar de sterren (er zijn er hier heel veel) onder het genot van een glas wijn. Wat wil een mens nog meer! Voor ons is dit méér dan genoeg.

Geen opmerkingen: